தென்பாண்டி தமிழே !!

அன்பின் உருவே

அருளின் தருவே

அழகின் வடிவே

அலைகடல் முத்தே !!

திங்களின் கனிவே

தித்திக்கும் சுனையே

தீஞ்சுவை கனியே

தென்பாண்டி தமிழே !!

நினைவோடை  சிந்தும் நீர்த்திவலைகளின்

ஈரம் நீடித்திருப்பதில்லை

காலச் சூரியனின் கதிரொளிகளில் கரைந்துவிடுகின்றன..

மாறாக உன் அன்பு தோய்ந்த விழிவீச்சில்

காயம்பட்ட என் இதயம் ஈரத்தை சொட்டிக் கொண்டேயிருக்கிறது …!!

உன்னை ஆசை தீர காதலிக்கிறேன்

அதில் மருகி உருகிப் போகிறேன்...

நீ கிடைப்பாயா மாட்டாயா...

அதுபற்றி கவலையில்லை...

என் காவியங்களின் நாயகி நீ ...

என் கனவுகளுக்கும் நீயே ராணி...

என் எண்ணங்களின் வார்ப்புகளில்

எப்பொழுதும் உன் பிரதி இருக்கும்.....

கரையை முத்தமிடும் அலைபோல்

என் எண்ணங்கள்   உன்னை முத்தமிட்டு கொன்டே இருக்கும் இறுதி வரை....

வெண்பா புனையும் விழியழகே!!

என் கனவு நீ

கற்பனையும் நீ !!

என் நினைவு நீ

நிலவும் நீ !!

என் உணர்வு நீ

உறவும் நீ !!

என் கவிதை  நீ

          சுவாசிக்கும் காற்றும் நீ !!

உறக்கம் துறந்து

உணவு குறைந்து

தன்னிலை பிறழ்ந்து

முன்னிலை மறந்து

ஊன் கரைந்து

தாபம் கொண்டு

தவியாய் தவிக்கிறேன் !!

எண்ணத்தில் மலர்ந்து

இதயத்தில் கலந்து

குருதியில் பரந்து

யாக்கை முழுதும் உன் நினைவலைகள் !!

வார்குழல் பெண்ணழகே

வெண்பா புனையும் விழியழகே!!
வாட்டியது போதும்...

களவு கொண்ட என்னுயிரை

திருப்பி  அனுப்பி வை!!